อวกาศ เรือลาดตระเวนอดีตยานยนต์ของ NASA ในเดือนเมษายนของปีนี้องค์การบริหารการบินและอวกาศแห่งชาติต่อไปนี้จะเรียกว่า NASA ได้ประกาศกำหนดยานพาหนะ สำหรับใช้งานในโครงการกลับสู่ดวงจันทร์ตามแผนคานู บริษัทรถยนต์สัญชาติอเมริกันรายใหม่จากเท็กซัส จะส่งมอบยานพาหนะใช้งานจำนวนหนึ่ง ซึ่งมีพื้นฐานมาจากรถตู้ไฟฟ้า คานู LV ขนาดใหญ่ของบริษัทไปยัง NASA ในเดือนมิถุนายน 2566 ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของภารกิจการลงจอดโดยมนุษย์
อาร์ทิมิส CTV บนพื้นระหว่างภารกิจของยานอวกาศบนดวงจันทร์ ระบบขับเคลื่อนแบบบูรณาการสูง ไม่เพียงแต่ให้พื้นที่มากขึ้นสำหรับสมาชิกและสินค้าในรถเท่านั้น แต่ยังรวมถึงแชสซีสเกตบอร์ด และตัวถังแบบโมดูลาร์อเนกประสงค์ที่สามารถตอบสนองความต้องการ ในการปรับแต่งเฉพาะบุคคลได้อีกด้วย แม้ว่า NASA จะเป็นแผนกที่มุ่งเน้นการแหงนหน้าดูดาว นับตั้งแต่ก่อตั้งในปี 1957 แต่ก็มีความสัมพันธ์กับรถยนต์อย่างแยกไม่ออก มีตั้งแต่ยานบังคับการที่หลากหลาย
ยานขนส่งเชื้อเพลิงใน อวกาศ ไปจนถึงแอสโทรแวน และรถที่มีรสนิยมของนักบินอวกาศมีมากมาย อาจกล่าวได้ว่าประวัติศาสตร์ของรถยนต์ของ NASA นั้นเหมือนกับประวัติศาสตร์ที่แตกต่างกัน ของการบินในอวกาศของมนุษย์ จากนั้น RV ที่มีลาเต้อาร์ตของ NASA ก็ยังคงให้บริการต่อไปอีกหลายปี ในปี 1969 นีล อาร์มสตรองนำยานแอสโทรแวนลำนี้ไป และเริ่มต้นการเดินทางสู่ดวงจันทร์ครั้งแรกในประวัติศาสตร์มนุษยชาติ
เนื่องจากโดยปกติแล้วแอสโทรแวนแต่ละตัว จะทำหน้าที่เป็นเวลาหลายปี นักบินอวกาศหลายคนจึงถือว่าการขี่แอสโทรแวน เป็นส่วนหนึ่งของพิธีให้พรก่อนขึ้นบิน เช่นเดียวกับโจรสลัดในยุคแห่งการค้นพบ แม้ว่าอัศวินอวกาศเหล่านี้จะได้รับการฝึกฝนมาอย่างดี รวมถึงมีทักษะการบินที่โดดเด่นและมีความรู้ทางวิทยาศาสตร์ แต่พวกเขาก็เป็นนักวิจัยทางวิทยาศาสตร์ที่เชื่อโชคลางที่สุด เมื่อเผชิญกับการเดินทางในอวกาศที่ไม่รู้จักและเสี่ยงภัยนับไม่ถ้วน
ว่ากันว่านักบินอวกาศในอดีตสหภาพโซเวียต จะปัสสาวะที่ล้อหลังขวาของรถรับส่งก่อนปล่อยยาน เพราะยูริ กาการินทำแบบเดียวกันนี้ในปี 2504 และคนรุ่นหลังเชื่อว่าสิ่งนี้จะนำข่าวดีมาสู่การขนส่ง สำหรับนักบินอวกาศของ NASA การขี่แอสโทรแวนถือเป็นพิธีอวยพรแห่งความโชคดี ในปี 1983 NASA ได้มอบหมายให้แอร์สตรีมแบรนด์รถ RV ที่มีชื่อเสียงสร้างแอสโทรแวนรุ่นที่ 2 และ 3 รุ่นโดยใช้ RV Excella ที่ขับเคลื่อนด้วยตัวเอง
อันที่จริงแล้วแอสโทรแวนรุ่นที่ 2 นี้ยังมีการออกแบบพิเศษอีกมากมาย ประการแรก เตียงและโต๊ะรับประทานอาหารในห้องโดยสารด้านหลัง ถูกถอดออกและแทนที่ด้วยม้านั่ง 2 แถวที่สามารถรองรับนักบินอวกาศได้ถึง 8 คน ด้วยการปรับความสูงของเบาะรองนั่ง นักบินอวกาศสามารถวางอุปกรณ์หมุนเวียนอากาศขนาดใหญ่ไว้ใต้เบาะรองนั่งได้ อย่างไรก็ตาม ห้องน้ำและตู้เย็นของรถคันเดิม ยังคงเป็นแอสโทรแวนและการตกแต่งด้วยลายไม้วีเนียร์
รวมถึงผ้าม่านสีแชมเปญยังเป็นรูปแบบบ้านมาตรฐานในช่วงปี 1980 ตัวอย่างเช่น จอห์น เกล็นชาวอเมริกันคนแรกที่บินรอบโลกในปี 2505 ขึ้นยานแอสโทรแวนในปี 2541 และกลับสู่อวกาศเมื่ออายุได้ 77 ปี ซึ่งเป็นหนึ่งในผู้โดยสารของสตรีมเมอร์ แอสโทรแวนรถรับส่งสำหรับนักบินอวกาศ ดังนั้น สำหรับนักบินอวกาศรุ่นเยาว์ นับเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้ใช้แอสโทรแวนลำนี้ ซึ่งนักบินอวกาศรุ่นก่อนในตำนานมากมายได้ใช้มายังฐานปล่อย
นอกจากนี้ตามที่กล่าวไว้ข้างต้น นักบินอวกาศหลายคนถือว่าการขี่แอสโทรแวนเป็นพิธีอวยพร หรือเคารพประเพณี ภายใน NASA สิ่งเหล่านี้เป็นกฎที่ไม่ได้เขียนไว้ รวมทั้งอาหารเช้าในวันปล่อยยานจะต้องเป็นสเต๊กและไข่ดาว ก่อนขึ้นแอสโทรแวนลูกเรือนักบินอวกาศต้องเล่นเกมต่างๆหลายรอบ จนกว่าผู้บัญชาการจะแพ้ในเกม และลูกเรือทั้งหมดจะออกจากฐานยิง ว่ากันว่านี่คือการแสดงซ้ำดั้งเดิมของการบินอวกาศ ที่มีมนุษย์ควบคุมครั้งแรกของ NASA
เรากลัวว่าการพึ่งพาทฤษฎีกลศาสตร์ควอนตัมเท่านั้น ที่จะทำให้เราค้นพบความเชื่อมโยงที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ระหว่างประเพณีเหล่านี้ และการปรับปรุงอัตราความสำเร็จในการบิน ต่อมา NASA ได้ซื้อรถรุ่นต่างๆเช่น Atlas ตามแชสซีของ Mercedes-Benz Sprinter อย่างต่อเนื่องในชื่อแอสโทรแวน แต่สถานะของมันในหัวใจของนักบินอวกาศและแฟนๆ เทคโนโลยีนั้นไม่เหมือนกับรุ่นก่อนหน้า 2 รุ่น ทำไมนักบินอวกาศถึงชอบคอร์เวตต์
ในตอนต้นของภาพยนตร์เรื่องอะพอลโล-13 ผู้บัญชาการ จิม เลิฟเวลล์ รับบทโดยทอม แฮงส์ขับรถสปอร์ตคอร์เวตสีแดง C3 ผ่านถนนในเมืองฮุสตัน จิม เลิฟเวลล์เป็นเจ้าของรถสปอร์ตรุ่นเดียวกัน เป็นมูลค่าการกล่าวขวัญว่าในบรรดานักบินอวกาศ ในบรรดายานอะพอลโล-11 ที่ลงจอดบนดวงจันทร์ทั้ง 3 คน มีเพียงไมเคิล คอลลินส์เท่านั้นที่ไม่ได้เป็นเจ้าของคอร์เวต ตามข่าวซุบซิบนี่อาจเป็นสาเหตุที่คอลลินส์ลงเอยในโมดูลคำสั่ง และล้มเหลวในการเดินบนดวงจันทร์
หากคุณย้อนกลับไปที่แหล่งที่มา ความรักเป็นพิเศษของนักบินอวกาศ NASA ที่มีต่อรถสปอร์ตคอร์เวตนั้นยังคงสืบเนื่องมาจากประเพณี เพื่อนร่วมงานจำได้ว่าเชพพาร์ดขับรถคอร์เวตมือ 2 ที่เขาซื้อมาจากพ่อตาตอนที่เขากำลังฝึกโครงการอวกาศ ตามความทรงจำของเจ้าหน้าที่ในตอนนั้น พวกเขาเห็นพัดลมคลั่งนี้ขับบนรันเวย์ของฐานทัพอากาศมากกว่า 100 ไมล์ประมาณ 160 กิโลเมตรต่อชั่วโมงมากกว่า 1 ครั้ง
ดังนั้นเชพพาร์ดจึงได้รถในฝันและจีเอ็มก็โฆษณาให้ฟรี ซึ่งดูเหมือนจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุดของทั้ง 2 โลก แต่ NASA เรียกร้องให้ยุติเรื่องนี้ ตามกฎหมายของสหรัฐอเมริกา นักบินอวกาศเป็นพนักงานของรัฐ และพนักงานของรัฐไม่สามารถรับของขวัญฟรีใดๆได้ ตอนนี้ NASA และนักบินอวกาศเกือบทุกคนก็ยอมรับราคานี้ ในขณะที่สถานีกองทัพอากาศแหลมคะแนเวอรัล เต็มไปด้วยคอร์เวตต์ให้เช่าในราคา 1 ดอลลาร์
บทความอื่นๆที่น่าสนใจ : กระท่อม อธิบายเกี่ยวกับกระท่อมที่สามารถรักษาอาการของโรคขาอยู่ไม่สุข
